Bronzen beeld
Begin 2018 heeft mijn dochter Petra een bronzen beeld van haar vader gemaakt. Zij is beeldhouwer en heeft haar atelier in Antwerpen. (Als kunstenaar een portret van je vader maken is een ongeschreven regel, dat moet je gewoon gedaan hebben). Ik realiseer me hoe bijzonder het is dat er een beeld van mij is gemaakt.
De kerkfabriek van Sint-Walburgis gaf Petra toestemming om het bronzen beeld op een mooie, passende sokkel op het oksaal bij het orgel te plaatsen. Een meer passende plaats kon het niet krijgen. Voor Petra als beginnend beeldhouwer een buitenkans, en tegelijk voor mij als organist van Sint-Walburgis heel leuk!
Een paar leuke, symbolische details:
- Het bronzen beeld is gegoten in Ridderkerk (NL); dat is de plaats waar ik geboren ben.
- De grijze sokkel komt uit Nederland; dat ziet op mijn leven daar.
- Het zwarte plaatje tussen de sokkel en het bronzen beeld is Belgisch hardsteen; dat ziet op mijn leven hier.
- In beide ogen van het bronzen beeld is in de pupil een muzieknootje aangebracht.
- Het bronzen beeld is zodanig opgesteld dat het naar de speeltafel van het orgel 'kijkt'.
Voor zover ik weet is er onder de organisten alleen een beeld gemaakt van Charles Marie Widor. Dat beeld (van hars) staat in de organistensalon van het orgel in de Sainte-Sulpice in Parijs, waar hij jaren organist is geweest. Nee, ik verbeeld me niets, en ik kan natuurlijk niet in de schaduw van Widor staan, maar ik speel zijn muziek graag, en deze 'beeldende overeenkomst' is natuurlijk wel heel erg aardig! :-)
Wie weet worden er in de toekomst nog meer organisten geportretteerd. ;-) Voor meer informatie zie de website van Petra.